Waarom is vitamine C zo belangrijk voor onze gezondheid?

Geplaatst: Juni 13, 2024
Sarah Allen
Sarah Allen

Voedingsdeskundige en diëtist

Vitamine C zit in veel fruit en groenten. Huidverzorgings- en antiverouderingsproducten bevatten ook vaak deze krachtige microvoedingsstof, die we allemaal zo hard nodig hebben. Studies bevestigen dat vitamine C veel voordelen heeft voor onze gezondheid.

Het is moeilijk voor ons lichaam om een tekort aan vitamine C te compenseren. Er treden dan symptomen op zoals

  • een verzwakt immuunsysteem
  • Ontsteking van het tandvlees
  • neiging tot blauwe plekken

Omgekeerd geldt het volgende: Bij voldoende inname van vitamine C:

  • Versterk je immuunsysteem
  • zichzelf te beschermen tegen ziekten en infecties
  • ijzeropname verbeteren
  • zelfs je risico op pijnlijke ziekten zoals jicht verminderen

Inhoud

Wat is vitamine C?

Vitamine C, ook bekend als ascorbinezuur, is een wateroplosbare vitamine die voorkomt in veel soorten fruit en groenten. Het werkt als antioxidant, neutraliseert vrije radicalen en vermindert het risico op ontstekingen en ziekten.

Het lichaam gebruikt vitamine C ook om belangrijke stoffen zoals collageen aan te maken. Dit is een structureel eiwit dat nodig is om bindweefsel op te bouwen en dat wondgenezing ondersteunt. Vitamine C wordt ook gebruikt om andere stoffen aan te maken, zoals L-carnitine en verschillende neurotransmitters.

Voortdurende wetenschappelijke onderzoeken onthullen het verreikende potentieel van vitamine C. Een voldoende inname kan de gezondheid van de huid verbeteren, het immuunsysteem versterken en beschermen tegen bepaalde ziekten.

 

Waar heeft het lichaam vitamine C voor nodig?

Vitamine C heeft twee belangrijke functies die de uitgebreide voordelen voor onze gezondheid verklaren.

  • Ten eerste werkt het als een effectieve antioxidant. Vitamine C is ook een co-factor in enzymatische processen.
  • Het wordt ook beschouwd als een"reductiemiddel". Dit betekent dat het elektronen afstaat aan andere moleculen en zo oxidatie vermindert.

Het Linus Pauling Instituut legt het als volgt uit:

"Vitamine C is de belangrijkste wateroplosbare, niet-enzymatische antioxidant in plasma en weefsel. Zelfs in kleine hoeveelheden kan vitamine C essentiële moleculen in het lichaam - eiwitten, lipiden (vetten), koolhydraten en nucleïnezuren (DNA en RNA) - beschermen tegen schade veroorzaakt door vrije radicalen en reactieve zuurstofsoorten (ROS). Beide worden geproduceerd tijdens normale stofwisselingsprocessen, door actieve immuuncellen en door gifstoffen en milieuverontreinigende stoffen..."

Vitamine C ondersteunt ook de regeneratie van vitamine E uit zijn geoxideerde vorm en is betrokken bij het metabolisme van cholesterol naar galzuur. Dit verlaagt het cholesterolgehalte en voorkomt galstenen. Vitamine C versterkt ook het vermogen van het lichaam om ijzer uit voedsel op te nemen en speelt een rol bij ontgifting. Het kan een aantal gifstoffen in het lichaam neutraliseren en elimineren.

Hoe kan aan de dagelijkse behoefte aan vitamine C worden voldaan?

Hoeveel vitamine C je per dag nodig hebt, hangt af van leeftijd en geslacht, de overeenkomstige energiebehoefte en vele andere factoren, bijvoorbeeld omgevings- of psychologische stress of ziekte. De dagelijkse behoefte aan vitamine C kan hoger zijn tijdens het geven van borstvoeding.

De beste manier om je vitamine C voorraden aan te vullen is door gezond, vers organisch voedsel uit je eigen regio te eten, voornamelijk fruit en groenten. Veel mensen, vooral veel natuurgeneeskundigen, zijn ervan overtuigd dat ascorbinezuur alleen niet genoeg is. Zij geloven in de synergetische effecten van ascorbinezuur samen met geassocieerde micronutriënten zoals bioflavonoïden en andere verbindingen. Dit is de enige manier om alle voordelen te benutten.

Met een kleurrijk dieet (bijvoorbeeld veel groenten) kun je deze synergie-effecten van de verschillende fytonutriënten op natuurlijke wijze bereiken. We hebben hieronder een lijst met goede bronnen van vitamine C samengesteld. Je kunt ook gewoon een verse citroen en limoen uitpersen en het sap aan je water toevoegen. Zo krijg je een verfrissende dorstlesser met veel vitamine C.

Bestel nu vitamine C!

Welke voedingsmiddelen bevatten de meeste vitamine C?

  • Paprika (rood): 140mg/100 g
  • Acerola-kers
  • Citroenen
  • Sinaasappels
  • Broccoli
  • Kool
  • Kiwi
  • Grapefruit
  • Aardbeien
  • Bloemkool
  • Koolrabi
  • Spinazie
  • Boerenkool
  • Spruitjes
  • Camu Camu

 

Wat zijn de symptomen van een vitamine C-tekort?

In Europa hebben mensen zelden een ernstig vitamine C-tekort. Veel mensen hebben echter een laag vitamine C-gehalte. Vooral oudere mensen hebben een verhoogde behoefte. Dit komt doordat de opnamecapaciteit van het lichaam afneemt naarmate je ouder wordt. Rokers moeten ook meer vitamine C binnenkrijgen dan normaal. Sigarettenrook verhoogt de blootstelling van het lichaam aan oxidatieve stress.

Deze tekenen duiden op een vitamine C-tekort:

  • Droog, breekbaar haar
  • Bloedneus
  • Trage wondgenezing
  • Bloedend tandvlees
  • Ruwe, droge of schilferige huid
  • Gingivitis (ontsteking van het tandvlees)
  • Zwak immuunsysteem (frequente infecties)
  • Snel optreden van blauwe plekken
  • Vaak verkouden

➤Koop nu natuurlijke vitamine C!

Wat is de functie van vitamine C?

Vitamine C versterkt de immuunafweer

Een van de bekendste voordelen van vitamine C is dat het het immuunsysteem versterkt. Daarom verhogen veel mensen hun vitamine C-inname in de herfst en winter om zichzelf te beschermen tegen verkoudheid en/of griep.

Onderzoeken bevestigen herhaaldelijk de immuunversterkende eigenschappen van vitamine C. Een analyse in de "Annals of Nutrition & Metabolism" toonde aan dat voldoende vitamine C de symptomen van aandoeningen van de luchtwegen (zoals verkoudheid) kan verlichten en de duur van de ziekte kan verkorten. Vitamine C kan ook het risico op andere ziekten zoals longontsteking, malaria en diarree verminderen.

Vitamine C als effectief antioxidant

Antioxidanten zijn verbindingen die een centrale rol spelen in onze gezondheid en bij ziekten. Ze bestrijden vrije radicalen die ziekten veroorzaken en minimaliseren oxidatieve stress en celschade. Studies tonen aan dat antioxidanten ook een rol spelen bij de behandeling en preventie van verschillende chronische ziekten. Deze omvatten hartaandoeningen, auto-immuunziekten en zelfs kanker.

Vitamine C werkt als een antioxidant in het lichaam en voorkomt de ophoping van vrije radicalen in het lichaam, waardoor het beschermt tegen ziekten. Sommige onderzoeken geven reden om aan te nemen dat een dieet rijk aan fruit en groenten (met veel vitamine C) het risico op het ontwikkelen van chronische ziekten kan verminderen.

Een stralende huid dankzij vitamine C

Ascorbinezuur of vitamine C zit in veel huidverzorgingsproducten en cosmetica. Door zijn antioxiderende eigenschappen versterkt vitamine C de huid op vele manieren.

Omdat het betrokken is bij de collageensynthese, hebben onderzoeken aangetoond dat de vitamine huidveroudering kan stoppen en omkeren, kan beschermen tegen huidbeschadiging en vrije radicalen veroorzaakt door ultraviolette straling kan bestrijden. Vitamine C kan ook helpen bij het lichter maken van de huid en hyperpigmentatie. Studies tonen aan dat vitamine C de melanineproductie onderdrukt en zo pigmentvlekken en pigmentvlekken voorkomt. 

Ondersteunt de preventie van bloedarmoede

Bloedarmoede is het gebrek aan gezonde rode bloedcellen. De aandoening leidt tot symptomen van bloedarmoede zoals vermoeidheid, zwakte en pijn op de borst. Veel factoren kunnen bloedarmoede veroorzaken. Tot de belangrijkste behoren tekorten aan de belangrijkste voedingsstoffen vitamine B12 en ijzer.

Vitamine C kan de ijzeropname verhogen en zo bloedarmoede door ijzertekort voorkomen. Volgens een onderzoek in het "American Journal of Clinical Nutrition" kan het innemen van vitamine C bij de maaltijd de ijzeropname met wel 67 procent verhogen. Het is het beste om ijzerrijk voedsel te eten in combinatie met vitamine C om je ijzeropname te verhogen.

Vitamine C verbetert de gezondheid van het hart

Een gezond hart is allesbepalend voor je algehele gezondheidstoestand. Het is een van de belangrijkste organen in het lichaam en werkt onvermoeibaar om alle cellen van zuurstof en voedingsstoffen te voorzien.

Een dieet rijk aan vitamine C kan het hart beschermen tegen ziekten. Wetenschappers van de National University of Health Science analyseerden 13 onderzoeken. De resultaten toonden aan dat 500 mg vitamine C per dag het LDL- en triglyceridengehalte aanzienlijk kon verlagen. Onderzoekers van de Universiteit van Southampton kwamen tot soortgelijke conclusies. Aan de hand van een onderzoek bij mensen konden ze aantonen dat een hogere vitamine C-inname geassocieerd was met een lager risico op vroegtijdig overlijden als gevolg van een beroerte of coronaire hartziekte.

Wetenschappers van UCLA bevestigen: Vitamine C beschermt tegen hartaandoeningen

Volgens dr. Frei nam de belangstelling voor vitamine C toe toen bekend werd dat veel degeneratieve ziekten verband houden met oxidatie. "Het was duidelijk dat vitamine C veel van deze oxidatieprocessen zeer effectief kan voorkomen omdat het een zeer krachtige antioxidant is," legt hij uit.

Dr. James Engstrom van UCLA leidde een grootschalig tienjarig onderzoek. De resultaten toonden ook aan dat de mannen die dagelijks 800 mg vitamine C innamen minder vaak hartaandoeningen ontwikkelden en tot zes jaar langer leefden dan degenen die de standaardaanbeveling van 60 mg per dag volgden.

In 1996 werd een ander onderzoek gepubliceerd waarbij bijna 11.200 ouderen betrokken waren. De onderzoekers stelden vast dat senioren die zeer effectieve vitamine C en vitamine E innamen een algeheel verminderd sterftecijfer van 42 procent hadden.

Meervoudige vitaminesupplementen met een lage potentie, die slechts eenmaal per dag worden ingenomen, hadden geen positief effect op de mortaliteit. Ongeveer 40 onderzoeken hebben ook aangetoond dat mensen die vitaminerijk eten (met veel vitamine C) minder kans hebben om kanker te ontwikkelen.

Scheurbuik is waarschijnlijk de bekendste bijwerking van een uitgesproken vitamine C-tekort. Franse onderzoekers melden ook dat mensen met een vitamine C-tekort een verhoogd risico hebben op een fatale hemorragische beroerte. Volgens de auteurs van het onderzoek moet vitamine C-tekort "worden beschouwd als een risicofactor voor dit ernstige type beroerte."

Ze wezen er ook op dat eerdere onderzoeken hebben geconcludeerd dat vitamine C de bloeddruk kan helpen reguleren. Een hogere concentratie in het bloed kan het risico op een beroerte met meer dan 40 procent verlagen.

Uit een twintig jaar durend prospectief cohortonderzoek in Japan bleek dat mensen met de hoogste vitamine C-concentratie in hun bloed 29 procent minder kans hadden op een beroerte dan mensen met de laagste concentratie. Bovendien daalde het risico op een beroerte met 54 procent bij personen die zes tot zeven dagen per week groenten aten - vergeleken met degenen die maximaal twee dagen groenten aten.

De gemene deler ligt in het effect van vitamine C op onze bloedvaten. Vitamine C zorgt ervoor dat de bloedvaten verwijden en is nodig voor de biosynthese van collageen. Collageen zorgt voor sterke, intacte bloedvaten. Een tekort aan vitamine C kan de bloedvaten dus verzwakken en leiden tot scheurbuiksymptomen. Deze omvatten onderhuidse bloedingen (onder de huid) en fatale bloedingen als gevolg van een hemorragische beroerte.

Vitamine C vermindert het risico op jicht

Jicht is een pijnlijke artritisaandoening die wordt gekenmerkt door gezwollen en stijve gewrichten. Het wordt veroorzaakt door de ophoping van urinezuur in de gewrichten en treft meestal de voeten en de grote teen.

Studies tonen aan dat een hogere vitamine C-inname kan beschermen tegen jicht. Een onderzoek gepubliceerd in de "Archives of Internal Medicine" observeerde bijna 47.000 mannen over een periode van 20 jaar. Degenen met een hogere vitamine C-inname hadden een lager risico op jicht dan de andere proefpersonen. Een overzichtsstudie uit 2011 kwam tot een vergelijkbare conclusie. De inname van vitamine C-supplementen werd in verband gebracht met een significant lager urinezuurgehalte in het bloed. Dit zou het ontstaan van jicht kunnen voorkomen.

Vitamine C als ondersteuning bij kankertherapie

Onlangs nog publiceerden wetenschappers van Lewis Cantley van Weill Cornell Medicine in New York een onderzoeksartikel. Ze ontdekten dat hoge doses vitamine C helpen om darmkankercellen met bepaalde genetische mutaties te doden en uit het lichaam te verwijderen. De International Business Times schrijft:

"Meer dan de helft van alle gevallen van darmkanker bij mensen is gekoppeld aan mutaties in de KRAS- en BRAF-genen. De onderzoekers geloven dat hun studieresultaten vragen om meer onderzoek naar het therapeutisch gebruik van vitamine C bij darmkanker."

Volgens het National Cancer Institute hebben andere onderzoeken aangetoond dat een hoge dosis vitamine C de groei van prostaat-, alvleesklier-, lever- en darmkankercellen kan vertragen. Het instituut erkent ook menselijke onderzoeken die aantonen dat intraveneuze vitamine C symptomen kan verbeteren die geassocieerd worden met kanker en kankerbehandeling, zoals vermoeidheid, misselijkheid, overgeven, pijn en verlies van eetlust.

Toch heeft de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) nog geen toestemming gegeven voor intraveneuze hoge doses vitamine C voor de behandeling van kanker of andere ziekten.

Vitamine C tegen kankercellen

Dr. Ronald Hunninghake is een internationaal erkend expert op het gebied van vitamine C die vitamine C meer dan 60.000 keer intraveneus heeft toegediend.

Het begon allemaal zo'n 27 jaar geleden toen hij samenwerkte met Dr. Hugh Riordan, die onderzoek deed naar intraveneuze vitamine C voor kankerpatiënten. Dr. Riordan ontdekte dat de meeste kankerpatiënten een tekort aan vitamine C hebben, vooral in de gevorderde stadia van kanker.

Dr. Riordan voerde een 15 jaar durend onderzoeksproject uit onder de naam RECNAC (het Engelse woord voor kanker, "CANCER", achterstevoren gespeld). Zijn baanbrekende onderzoek in celculturen toonde aan dat vitamine C selectief cytotoxisch is tegen kankercellen. Het mechanisme hiervoor wordt samengevat in een artikel van Dr. Hunninghake op orthomolecular.org:

"Kankercellen namen actief vitamine C op, op een manier die leidde tot uitputting van de weefselreserves van C. Oncologen laten vaak PET-scans maken om hun patiënten te screenen op uitzaaiingen (kanker die is uitgezaaid naar andere organen).

Ter voorbereiding op de scans krijgen patiënten radioactieve glucose ingespoten. Kankercellen... zijn afhankelijk van glucose als hun primaire brandstofbron... [en gebruiken transportmechanismen die glucosetransporteurs worden genoemd om actief glucose op te zuigen.

Bij verreweg de meeste dieren wordt vitamine C in slechts vier stofwisselingsstappen gesynthetiseerd uit glucose. Daarom lijkt de moleculaire vorm van vitamine C opmerkelijk veel op glucose. Kankercellen transporteren vitamine C actief in zichzelf, mogelijk omdat ze het verwarren met glucose. Een andere plausibele verklaring is dat ze vitamine C gebruiken als antioxidant. Hoe dan ook, vitamine C hoopt zich op in kankercellen.

Als er grote hoeveelheden vitamine C aan de kankercellen worden toegediend, worden er ook grote hoeveelheden geabsorbeerd. In deze ongewoon hoge concentraties gedraagt het antioxidant vitamine C zich als een pro-oxidant, omdat het reageert met intracellulair koper en ijzer. Deze chemische interactie produceert kleine hoeveelheden waterstofperoxide.

Kankercellen bevatten heel weinig van een intracellulair antioxidant enzym dat catalase heet. De peroxide die geproduceerd wordt door hooggedoseerde vitamine C blijft zich opbouwen en zal uiteindelijk de kankercel van binnenuit uitroeien! Dit maakt intraveneuze hoge-dosis vitamine C tot een effectief en niet-toxisch chemotherapeutisch middel dat kan worden toegediend in combinatie met conventionele kankerbehandelingen.

Op basis van het werk van verschillende vitamine C-pioniers vóór hem, kon Dr. Riordan bewijzen dat vitamine C selectief giftig is voor kankercellen wanneer het intraveneus wordt toegediend. Dit onderzoek werd onlangs gereproduceerd en gepubliceerd door Dr. Mark Levine van het National Institutes of Health."

Bescherm mitochondriën met een keto-dieet

Kanker, neurodegeneratieve ziekten zoals Alzheimer, ALS, Parkinson en ouderdomsverschijnselen hebben één ding gemeen: disfunctionele mitochondriën. Dr. Otto Wartburg wordt beschouwd als een van de meest briljante biochemici van de 20e eeuw.

In 1931 kreeg hij de Nobelprijs voor zijn onderzoek. Hij ontdekte dat letterlijk elke kankercel geen zuurstof gebruikt om energie op te wekken, maar in plaats daarvan gefermenteerde glucose gebruikt.

Interessant genoeg kan dit gebruik van glucose bijdragen aan een relatief vitamine C-tekort. Dit komt omdat vitamine C wordt gevormd uit glucose. Dit kan de effectiviteit van vitamine C bij de behandeling van kanker verklaren.

Beschadigde mitochondriën hebben het meeste baat bij een ketogeen dieet. Dit houdt meestal in dat de inname van zowel calorieën als koolhydraten wordt beperkt, met name alle suikers, granen en het meeste fruit.

Kan vitamine C worden overdosis?

Een overdosis vitamine C is niet schadelijk voor een gezond persoon - en komt vaak helemaal niet voor. Te veel vitamine C wordt normaal gesproken gewoon uitgescheiden door het lichaam, omdat het een in water oplosbare vitamine is. Een overdosis vitamine C kan echter wel risico's inhouden voor mensen met bepaalde medische aandoeningen.

Hoeveel vitamine C moet ik nemen?

Als je een oraal vitamine C-supplement neemt, moet je rekening houden met de frequentie. Steve Hockey, een wetenschapper met een Ph.D. in medische biofysica, legt in zijn boek "Ascorbate" uit dat je de vitamine C-spiegel in je bloed beter kunt verhogen als je vitamine C meerdere keren per dag neemt. Vitamine C wordt snel uitgescheiden via de nieren. Daarom zul je je vitamine C-niveau in je bloed duurzamer verhogen als je vitamine C-supplementen elke één tot twee uur neemt in plaats van één keer per dag een hoge dosis. (Tenzij je kiest voor een preparaat met langdurige afgifte).

Experimenten van het Linus Pauling Instituut hebben aangetoond dat de vitamine C-concentratie in het bloed afhankelijk is van drie mechanismen:

  • Intestinale absorptie
  • Weefseltransport
  • Uitscheiding via de nieren

Een aanzienlijke verhoging van de vitamine C-concentratie in het bloed kan worden bereikt met een dagelijkse dosis van 30 tot 100 mg.

Met een dagelijkse inname van 200 tot 400 mg vitamine C bereiken gezonde jonge volwassenen een stabiele concentratie van 60 tot 80 mmol per liter. De absorptie-efficiëntie kan worden verhoogd met de inname van 200 mg in één dosis.

Volgens Dr. Andrew Saul, redacteur van de "Orthomolecular Medicine News Service", zouden elk jaar 216.000 sterfgevallen voorkomen kunnen worden als iedereen 500 mg vitamine C per dag zou innemen. Deze dosis is nodig voor een gezonde concentratie van 80 mmol per liter.

Linus Pauling - "De vitamine C-man".

Een van de bekendste voorstanders van het gebruik van hoge doses vitamine C om verkoudheid en andere ziekten te behandelen was Linus Carl Pauling (1901-1994). De fysisch scheikundige en vredesactivist werd geëerd met twee Nobelprijzen: eenmaal voor scheikunde in 1954 en eenmaal met de Nobelprijs voor de Vrede in 1962.

Het tijdschrift New Scientist noemt hem een van de 20 belangrijkste wetenschappers aller tijden. Hij werd bijna geëerd met een derde Nobelprijs. Hij werd echter nipt verslagen door Watson en Crick, die de structuur van DNA ontdekten.

Ondanks het feit dat hij een zeer gerespecteerd wetenschapper was, werden zijn opvattingen over vitamine C sterk afgewezen in medische kringen.

Hij beschreef zijn ontdekkingen in detail in een reeks boeken: "Vitamin C and the Common Cold" in 1970, "Vitamin C, the Common Cold and the Flu" in 1976, "Vitamin C and Cancer" in 1979 en "How to Feel Better and Live Longer" in 1986.

Velen waren van mening dat Paulings voedingsonderzoek te ver buiten zijn specialisatie lag. Als gevolg daarvan werd hij lange tijd genegeerd door de conventionele geneeskunde en voedingswetenschap.

Had Pauling gelijk met zijn mening over vitamine C?

De aanbevolen dagelijkse dosis vitamine C is vastgesteld op 40 tot 60 mg per dag. Volgens de huidige aanbevelingen is deze hoeveelheid meer dan voldoende om scheurbuik te voorkomen. Pauling was echter voorstander van doses van 1000 mg en meer.

Zelf zou hij 12.000 mg vitamine C per dag hebben geconsumeerd. Pauling merkte dat dierenartsen veel hogere doses vitamine C voor apen aanraadden dan voor mensen.

Daarom extrapoleerde hij in eerste instantie de dosis van apen en stelde hij een minimale behoefte vast van zes gram vitamine C per dag - 200 keer meer dan de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid (ADH).

Pauling stierf in 1994 op 93-jarige leeftijd aan prostaatkanker. De interesse in vitamine C stierf echter niet met hem.

Integendeel: sindsdien zijn er talloze onderzoeken gedaan naar de eigenschappen van vitamine C. Recentere resultaten geven aan dat Pauling er niet zo naast zat met zijn aannames. Wetenschappelijke publicaties uit de laatste twee decennia na Paulings dood bevestigen zijn theorieën. 

 

Bronnen (in het Engels):

McRae, M. P. (2008, June). Vitamin C supplementation lowers serum low-density lipoprotein cholesterol and triglycerides: a meta-analysis of 13 randomized controlled trials. Journal of Chiropractic Medicine, 7(2):48-58., doi: 10.1016/j.jcme.2008.01.002

Gale, C. R., Martyn, C. N., Winter, P. D. & Cooper, C. (1995, June). Vitamin C and risk of death from stroke and coronary heart disease in cohort of elderly people. The BMJ, 310(6994): 1563–1566, doi: 10.1136/bmj.310.6994.1563

Pham-Huy, L. A., He, H. & Pham-Huy, C. (2008, June). Free Radicals, Antioxidants in Disease and Health. International Journal of Biomedical Science, 4(2): 89–96

Padayatty, S. J., Katz, A:, Wang, Y., Eck, P., Kwon, O., Lee, J. H. et al. (2003, February). Vitamin C as an antioxidant: evaluation of its role in disease prevention. Journal of the American College of Nutrition, 22(1):18-35, doi: 10.1080/07315724.2003.10719272

Hallberg, L. & Hulthén, L. (2000, May). Prediction of dietary iron absorption: an algorithm for calculating absorption and bioavailability of dietary iron. The American Journal of Clinical Nutrition, 71(5):1147-60, doi: 10.1093/ajcn/71.5.1147

Wintergerst, E. S., Maggini, S. & Hornig, D. H. (2006). Immune-enhancing role of vitamin C and zinc and effect on clinical conditions. Annals of Nutrition & Metabolism, 50(2):85-94, doi: 10.1159/000090495

Al-Niaimi, F. & Chiang, N. Y. (2017, July). Topical Vitamin C and the Skin: Mechanisms of Action and Clinical Applications. The Journal of Clinical and Aesthetic Dermatology, 10(7): 14–17

Choi, H. K., Gao, X. & Curhan, G. (2009, March). Vitamin C Intake and the Risk of Gout in Men – A Prospective Study. Archives of Internal Medicine, 169(5): 502–507, doi: 10.1001/archinternmed.2008.606

Juraschek, S. P., Miller, E. R. & Gelber, A. C. (2011, September). Effect of oral vitamin C supplementation on serum uric acid: a meta-analysis of randomized controlled trials. Arthritis Care & Research, 63(9):1295-306, doi: 10.1002/acr.20519